نجمه حاج عبدالهی؛ روح اله صابری؛ پژمان خدایگان؛ محمد مرادی؛ کبری مسلم خانی
چکیده
کلونیزاسیون و جمعیت باکتری‌های آنتاگونیست در ناحیه ریزوسفر نقش تعیین کننده‌ای در ایفای اثر آنتاگونیستی آنها دارد. در این مطالعه به منظور تعیین جمعیت بهینه‌ی باکتری‌های آنتاگونیست به گونه‌ای که بتوانند باعث القای حداکثری توان دفاعی گیاه شوند، و هم چنین به منظور بررسی اثر جمعیت اولیه مایه‌زنی شده با میزان برخی آنزیم-های دخیل ...
بیشتر
کلونیزاسیون و جمعیت باکتری‌های آنتاگونیست در ناحیه ریزوسفر نقش تعیین کننده‌ای در ایفای اثر آنتاگونیستی آنها دارد. در این مطالعه به منظور تعیین جمعیت بهینه‌ی باکتری‌های آنتاگونیست به گونه‌ای که بتوانند باعث القای حداکثری توان دفاعی گیاه شوند، و هم چنین به منظور بررسی اثر جمعیت اولیه مایه‌زنی شده با میزان برخی آنزیم-های دخیل در مقاومت گیاه، میزان جذب عناصر کم مصرف، کلروفیل و کارتنوئید مقدار آنزیم‌های پراکسیداز، پلی‌فنل اکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز، فنل کل، پروتئین کل، روی، آهن، منگنز، کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کارتنوئید در جمعیت‌های 104، 106 و 108 CFU/ml در چهار باکتری آنتاگونیست Pseudomonas fluorescens VUPF5، P. fluorescens T-17، Bacillus subtilis V1 و B. subtilis 96 در گیاه پسته رقم سرخس اندازه‌گیری شد. آزمایشات در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی و با سه تکرار برای هر تیمار انجام گرفت. یررسی‌ها نشان داد علیرغم متفاوت بودن نتایج حاصل از اثر تیمارهای جمعیتی گوناگون باکتری‌ها بر روی فاکتورهای مطالعه شده، همه‌ی تیمارهای جمعیتی از یک الگوی ثابت پیروی می‌کنند به گونه‌ای که با افزایش جمعیت باکتری میزان آنزیم‌ها، فنل کل اندازه‌گیری شده، میزان عناصر کم مصرف، کلروفیل و کارتنوئید نیز افزایش می‌یابد.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
هادی شمسی؛ روح اله صابری؛ حسین علایی؛ پژمان خدایگان؛ عبدالرضا اخگر
چکیده
در این مطالعه اثر برخی از باکتری‌های پروبیوتیک گیاهی جداسازی شده از مناطق شور و خشک در کنترل قارچ عامل بیماری گموز پسته و خصوصیات محرک رشدی (PGPR) بررسی شد.200 جدایه باکتریایی از ناحیه ریزوسفر و غیرریزوسفر درختان پسته و علف‌های هرز حاشیه باغات استان کرمان جداسازی شد. تعدا 30 جدایه توانستند حداکثر سطح شوری استفاده شده را تحمل کنند. جدایههای ...
بیشتر
در این مطالعه اثر برخی از باکتری‌های پروبیوتیک گیاهی جداسازی شده از مناطق شور و خشک در کنترل قارچ عامل بیماری گموز پسته و خصوصیات محرک رشدی (PGPR) بررسی شد.200 جدایه باکتریایی از ناحیه ریزوسفر و غیرریزوسفر درختان پسته و علف‌های هرز حاشیه باغات استان کرمان جداسازی شد. تعدا 30 جدایه توانستند حداکثر سطح شوری استفاده شده را تحمل کنند. جدایههای منتخب در آزمون القای واکنش فوق حساسیت مورد ارزیابی قرار گرفتند،. سه جدایه به دلیل مثبت بودن در این آزمون کنار گذاشته شدند و بفیه جدایهها به عنوان عوامل آنتاگونیست بالقوه مورد مطالعه بیشتر قرار گرفتند. در مرحله اول قابلیت بیوکنترلی این جدایهها در مقابل قارچ عامل بیماری گموز پسته Phytophthora drechsleri مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور آزمون ایجاد هاله بازدارنده (آنتی بیوز) به کار گرفته شد. در این آزمون جدایههای آنتاگونیست اثر معنی‌داری در مهار رشد قارچ، P. drechsleri از خود نشان دادند. توانایی جدایهها در تولید برخی متابولیت‌های بیوکنترلی از جمله تولید پروتئاز، ترکیبات فرار ضد قارچی و تولید سیانید هیدروژن ارزیابی شد. همچنین خصوصیات محرک رشدی این جدایهها از جمله میزان تولید سیدروفور، تولید اندول و توان حل کنندگی فسفات‌های معدنی نیز اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد از 27 جدایه انتخاب شده برای تعیین صفات محرک رشدی، 80 درصد حداقل دارای یکی از صفات PGPR بودند. 64 درصد از جدایهها مولد سیدروفور، 80 درصد مولد IAA، 45 درصد دارای توانایی حل فسفات‌های نامحلول بودند. جدایههای (C16, F47, G11) به عنوان جدایههای برتر این مطالعه در شرایط آزمایشگاهی در کنترل بیماری موفق بودند.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
محمد جواد زاهد؛ کیوان بهبودی؛ ساناز عینی؛ احمد علی پوربابایی
چکیده
ااکتینوباکتری ها به واسطه داشتن ویژگیهای آنتاگونیستی بسیار در برابر طیف گستردهای از بیمارگرهای گیاهی به ویژه قارچها، به عنوان عوامل بالقوه کنترل بیولوژیک توجهات زیادی را به خود معطوف کردهاند. Sclerotinia Sclerotiorum (Lib.) De Bary عامل پوسیدگی سفید ساقه خیار که دارای سه خصوصیت عمده چون دامنه میزبانی وسیع، توان بیماریزایی بالا و دوام ...
بیشتر
ااکتینوباکتری ها به واسطه داشتن ویژگیهای آنتاگونیستی بسیار در برابر طیف گستردهای از بیمارگرهای گیاهی به ویژه قارچها، به عنوان عوامل بالقوه کنترل بیولوژیک توجهات زیادی را به خود معطوف کردهاند. Sclerotinia Sclerotiorum (Lib.) De Bary عامل پوسیدگی سفید ساقه خیار که دارای سه خصوصیت عمده چون دامنه میزبانی وسیع، توان بیماریزایی بالا و دوام طولانی اسکلروتها در شرایط نامناسب محیطی می‌باشد یکی از مخربترین بیمارگرهای گیاهی در جهان است. با توجه به خسارت شدید و دشواریهای کنترل توسط روشهای شیمیایی، روشهای جایگزینی مانند کنترل بیولوژک توسط گونههای اکتینوباکتربرای این بیمارگر مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این پژوهش اثر آنتاگونیستی 109 جدایه اکتینوباکتر در برابر قارچ پوسیدگی سفید خیار بررسی گردید و سه جدایه UTS13، UTS19 و UTS49 با بیشترین میزان ممانعت از رشد پرگنه قارچ بیمارگر درون تشتکهای پتری برای بررسیهای بیشتر انتخاب شدند. خصوصیات فیزیولوژیکی جدایههای برتر حاکی تولید آنزیم‌های پروتئازی و کیتینازی بود. جدایه UTS13 به عنوان جدایه برتر در آزمونهای گلخانهای مورد شناسایی قرار گرفت و با توجه به توالی rDNA 16S مورد بررسی قرار گرفت و به عنوان Streptomyces albidoflavus شناسایی گردید. نتایج نشان داد که جدایه S. albidoflavus UTS 13 باعث کاهش علائم بیماری به میزان 50 درصد در شرایط گلخانهای و افزایش صفات رشدی گیاه در مقایسه با تیمار شاهد سالم شد. پژوهش حاضر سعی بر معرفی باکتری S. albidoflavus UTS 13 به عنوان یک عامل بیوکنترل موثر به همراه طیف وسیعی از فعالیتهای آنتاگونیستی در برابر قارچ بیمارگر S. sclerotiorum را داشته است.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
اقدس خطیب؛ مجتبی مرادزاده اسکندری؛ احمد درخشان؛ هادی محمودی
چکیده
در این پژوهش کارآیی سه جدایه قارچ harzianumTrichoderma به‌دست آمده از ترکیبات تجاری تریانوم‌پی، تریکومیکساچ-وی، تریکوفانگ‌اس و دو جدایه بومی Th1 و Th2 این قارچ از نظر کنترل بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه به روش تیمار بذر در آزمایشگاه و گلخانه ارزیابی شد. در آزمایشگاه بذور مایه‌زنی شده با بیمارگر و ترکیبات تجاری و دو جدایه بومی، از نظر میزان ...
بیشتر
در این پژوهش کارآیی سه جدایه قارچ harzianumTrichoderma به‌دست آمده از ترکیبات تجاری تریانوم‌پی، تریکومیکساچ-وی، تریکوفانگ‌اس و دو جدایه بومی Th1 و Th2 این قارچ از نظر کنترل بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه به روش تیمار بذر در آزمایشگاه و گلخانه ارزیابی شد. در آزمایشگاه بذور مایه‌زنی شده با بیمارگر و ترکیبات تجاری و دو جدایه بومی، از نظر میزان جوانه‌زنی بررسی شدند. نتایج نشان داد جدایههای تریانوم پی و Th1 با ایجاد بهترتیب 95 و 5/92% جوانه‌زنی، مؤثرترین تیمارها بوده و نسبت به شاهد که 25% جوانه‌زنی داشت، اختلاف معنی‌دار نشان داد. در گلخانه، بذور با تیمارهایی شامل سه ترکیب تجاری بیولوژیک، دوجدایه تکثیرشده در سبوس با سه غلظت 5/0، 5/1 و 5/2 در هزار، دو قارچ‌کش رورال تی‌اس و تیابندازول با غلظت‌های 5/1، 2 و 5/2 در هزار ضدعفونی و در گلدان‌هایی با خاک مایه‌زنی شده به قارچ کشت شدند. شاخص‌های رشدی و شدت بیماری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج شدت بیماری نشان داد تریانوم و تریکومیکس 5/2%، تریکوفانگ 5/1 و رورال 2% بهترتیب با 80، 5/67، 5/67 و 5/67% بوته‌های سالم، در مقایسه با شاهد با 5/7 درصد، مؤثرترین تیمارها بود. شاخص‌های رشدی، رورال2%، تریانوم5/2 در هزار و سوسپانسیونی از جدایهها با غلظت 106 اسپور در میلی‌لیتر، مایه‌زنی شد، بهترین تیمارها بودند. نتایج نشان داد جدایههای بومی و تجاری harzianumT.پتانسیل کنترل این بیماری را از طریق تیمار بذر داشته، این توانایی قابل مقایسه با قارچ‌کش‌ها بوده و در بین جدایههای قارچ آنتاگونیست، این قابلیت متفاوت می‌باشد.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
محمد بیدقی؛ ناصر پنجه که؛ راضیه رضایی
چکیده
به منظور شناسایی و کنترل بیولوژیک عوامل قارچی مولد لکه برگی گوجهفرنگی در منطقه سیستان، طی سالهای ۹۳-۹۲ از مزارع و گلخانههای مختلف نمونه‌برداری به‌عمل آمد. جداسازی و تشخیص گونه‌ها با استفاده از روشهای استاندارد در آزمایشگاه انجام گرفت. در مجموع ۱۰۲ جدایه قارچی به‌دست آمد که بر اساس خصوصیات ریختشناسی در شش گونه Alternaria ...
بیشتر
به منظور شناسایی و کنترل بیولوژیک عوامل قارچی مولد لکه برگی گوجهفرنگی در منطقه سیستان، طی سالهای ۹۳-۹۲ از مزارع و گلخانههای مختلف نمونه‌برداری به‌عمل آمد. جداسازی و تشخیص گونه‌ها با استفاده از روشهای استاندارد در آزمایشگاه انجام گرفت. در مجموع ۱۰۲ جدایه قارچی به‌دست آمد که بر اساس خصوصیات ریختشناسی در شش گونه Alternaria alternata، A. dumosa، A. tenuissima، A. mimicula، A. tomaticolaوCladosporium cladosporiodes قرار گرفتند. همه قارچ‌های جداسازی شده روی گوجهفرنگی بیماریزا بودند. در این پژوهش گونه C. cladosporiodes به‌عنوان عامل بیماری روی گوجهفرنگی برای اولین بار از ایران گزارش میشود. به منظور کنترل بیولوژیک بیمارگرها از مجموع ۲۲۰ جدایه قارچی و باکتریایی جدا شده از ریزوسفر گوجهفرنگی، ۱۰ جدایه به روش کشت متقابل توانایی آنتاگونیستی بالایی در برابر قارچ‌های بیمارگر از خود نشان دادند. این جدایهها شامل Trichoderma harzianum، T. virensو B. subtilisبودند. در بررسیهای آزمایشگاهی مشخص شد که T. harzianum، T. virens، BS1 و BS2 دارای اثرات آنتاگونیستی بالاتری بودند که بیشترین اثر بازدارندگی روی A. alternata بهترتیب ۶۷/۵۵، ۸۳/۵۲، ۷۱/۵۸ و ۵۷/۵۸ درصد داشتند. به همین دلیل این جدایهها جهت آزمایشهای بیوکنترلی در شرایط گلخانه انتخاب گردیدند. بر اساس نتایج آزمایشهای گلخانهای، جدایههای آنتاگونیست باعث کاهش شدت بیماریزایی و بهبود عملکرد صفات زراعی شدند. در این میان از قارچ‌های آنتاگونیست گونه T. harzianum و از جدایههای باکتریایی، جدایه BS1 عملکرد بهتری را نشان داده بودند.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
ژیلا دلخواه؛ کیوان بهبودی
چکیده
جنس تریکودرما یکی از عوامل مهم بیوکنترلی در برخی بیماری‌های گیاهی است که با مکانیسم‌های مختلفی بیماری را کنترل می‌کند. این قارچ همانند دیگر عوامل کنترل بیولوژیک تحت تأثیر فاکتورهای محیطی قرار می‌گیرد که محیط کشت از جملة این فاکتورها است. این تحقیق با هدف ارزیابی تأثیر ترکیب ملاس چغندر قند، شربت ذرت، مخمر نان و عصارة مالت (Mol.C.B.M.) ...
بیشتر
جنس تریکودرما یکی از عوامل مهم بیوکنترلی در برخی بیماری‌های گیاهی است که با مکانیسم‌های مختلفی بیماری را کنترل می‌کند. این قارچ همانند دیگر عوامل کنترل بیولوژیک تحت تأثیر فاکتورهای محیطی قرار می‌گیرد که محیط کشت از جملة این فاکتورها است. این تحقیق با هدف ارزیابی تأثیر ترکیب ملاس چغندر قند، شربت ذرت، مخمر نان و عصارة مالت (Mol.C.B.M.) به‌عنوان محیط کشت مایع، دانة گندم (W.s.) و سبوس گندم (W.b.)به‌عنوان محیطهای کشت جامد بر توان اسپوردهی، کنترل مرگ گیاهچه ناشی از Phytophthora drechsleri و توسعة رشد گیاهچة خیار توسط Trichoderma harzianum Tr6 انجام شد. محیطهای کشت با 1 میلی‌لیتر سوسپانسیون اسپور آنتاگونیست با غلظت 108 اسپور تلقیح و سپس، در دمای 28 درجة سلسیوس و شدت نور فلورسنت 206 لوکس بهمدت 10روز نگهداری شدند. تیمار مربوط به محیط کشت Mol.C.B.M. بیشترین توان اسپورزایی با میزان 1010×83/1 اسپور در هر گرم وزن خشک زیستتودة آنتاگونیست و نیز بیشترین درصد کنترل بیماری (5/62 درصد)، افزایش ارتفاع، وزن تر و خشک اندمهای هوایی و ریشة گیاهچه را نشان داد؛ اما درصد بازدارندگی در شرایط آزمایشگاهی نسبت به محیطهای کشت جامد کمتر بود. بنابراین، میتوان گفت که محیط کشت مایع برای دستیابی به اهداف تحقیق، موفق عمل کرده است.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
کیومرث میره کی؛ محمد عبدالهی؛ فرزانه طلایی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر دو قارچ Glomus mosseae وTrichoderma virens بر نماتد Meloidogyne javanica، عامل ریشه‌گرهی گوجهفرنگی، آزمایشی به‌صورت کاملاً تصادفی با هفت تیمار در چهار تکرار در شرایط گلخانهای انجام شد. T. virens از مزارع گندم استان فارس جداسازی و روی محیط کشت PDA تکثیر شد و زادمایه اولیه G. mosseae از گروه باغبانی دانشگاه ولی‌عصر (عج) رفسنجان تهیه شد و ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر دو قارچ Glomus mosseae وTrichoderma virens بر نماتد Meloidogyne javanica، عامل ریشه‌گرهی گوجهفرنگی، آزمایشی به‌صورت کاملاً تصادفی با هفت تیمار در چهار تکرار در شرایط گلخانهای انجام شد. T. virens از مزارع گندم استان فارس جداسازی و روی محیط کشت PDA تکثیر شد و زادمایه اولیه G. mosseae از گروه باغبانی دانشگاه ولی‌عصر (عج) رفسنجان تهیه شد و برای تکثیر و بهدستآوردن جمعیت مورد نظر از هاگهای خالص، از کشت گلدانی استفاده شد. اثر هر دو قارچ در تیمارهای مختلفی به‌صورت مجزا و مخلوط با یکدیگر بررسی شد. نتایج این آزمایشها نشان داد که مخلوط این دو قارچ باعث کاهش تمامی فاکتورهای مرتبط با نماتد شد، بهطوری که تعداد گال ریشه از 28/7 گال در هر گرم ریشه به 72/0، تعداد توده تخم از 76/2 توده در هر گرم ریشه به 39/0، تعداد لارو سن دوم از 5/3553 لارو در هر گلدان به 25/2471 و در نهایت، فاکتور تولیدمثل نماتد از 13/2 به 48/1 کاهش یافت. در مورد شاخص‌های رشدی گیاه نیز تیمار مخلوط دو قارچ نسبت به تیمار شاهد بدون مایه‌زنی به نماتد اختلاف معنی‌دار آماری ندارد. از بین تیمارهای دیگر، کاربرد G. mosseae باعث کنترل نماتد و افزایش میزان رشد رویشی گوجهفرنگی، حتی در مقایسه با تیمار شاهد شد.
