کیوان بهبودی؛ خلیل بردی فتوحی فر؛ محدثه زراعتکار
چکیده
بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی با عامل Verticillium dahliaeیکی از بیماری‌های مهم گوجه‌فرنگی می‌باشد، به همین دلیل کنترل این بیماری و از جمله کنترل بیولوژیک آن مورد توجه جدی می باشد. قارچ های اندوفیت یکی از عوامل کنترل بیولوژیک محسوب می شوند که علاوه بر کنترل بیماری‌های گیاهی باعث بهبود رشد در گیاه میزبان میشوند. در این پژوهش پتانسیل بیوکنترلی ...
بیشتر
بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی با عامل Verticillium dahliaeیکی از بیماری‌های مهم گوجه‌فرنگی می‌باشد، به همین دلیل کنترل این بیماری و از جمله کنترل بیولوژیک آن مورد توجه جدی می باشد. قارچ های اندوفیت یکی از عوامل کنترل بیولوژیک محسوب می شوند که علاوه بر کنترل بیماری‌های گیاهی باعث بهبود رشد در گیاه میزبان میشوند. در این پژوهش پتانسیل بیوکنترلی چند جدایه از قارچ‌های اندوفیت گیاهی علیه عامل پژمردگی ورتیسیلیومی گوجه‌فرنگی، به ترتیب به روشهای کشت متقابل در محیط غذایی PDA، آزمون های مختلف آزمایشگاهی و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده، سه گونه قارچ اندوفیت Nigrospora oryzae، Chaetomium globosum و Coniolariella limonispora انتخابی از آزمون کشت متقابل، علاوه بر کاهش میزان جوانه زنی میکرواسکلروت های V. dahliae قادر به تولید آنزیم‌های سلولاز و کیتیناز و همچنین تولید هورمون اکسین بودند، و قارچ N. oryzae با تولید میزان 625/17 میلی گرم در لیتر بیشترین میزان هورمون اکسین را تولید کرد. در بررسی‌های گلخانه‌ای و تحت شرایط آلودگی مصنوعی در خاک گلدان، قارچ اندوفیت N. oryzae سبب بیشترین میزان کاهش شدت علائم پژمردگی ورتیسیلیومی (61/67 درصد) در نشاهای گوجه فرنگی رقم حساس فلات در مقایسه با شاهد شد. مقایسه میانگین‌های برخی شاخص های رشد نشان داد که این قارچ (N. oryzae) تاثیر معنی داری درافزایش طول ساقه، ریشه و وزن تر گیاه نسبت به سایر تیمارها داشت. قارچ اندوفیت Nigrospora oryzae به عنوان قارچ اندوفیت برتر در این بررسی با بیشترین تاثیر بر کاهش شدت بیماری V. dahliae و افزایش طول ساقه، ریشه و وزن تر گیاه انتخاب شد.
آزاده زاهدی گلپایگانی؛ پدیده وطن پرست؛ علیرضا صبوری؛ کیوان بهبودی؛ هلن محمدی
چکیده
قارچ‌های جنسTrichoderma ازجمله عوامل کنترل بیولوژیکی هستندکه تأثیر آنها در کنترل حشرات و کنه‌های آفت به‌طور مستقیم و غیرمستقیم مطالعه شده ولی در مورد تأثیر برهم‌کنش آن با گیاه روی شکارگرها اطلاعاتی در دست نیست.در این پژوهش با استفاده از گیاه لوبیای آلوده به کنهTetranychus urticae و تیمار آن با قارچ T. harzianumTr6، برخی ویژگی‌های رفتاری کنه شکارگرPhytoseiulus ...
بیشتر
قارچ‌های جنسTrichoderma ازجمله عوامل کنترل بیولوژیکی هستندکه تأثیر آنها در کنترل حشرات و کنه‌های آفت به‌طور مستقیم و غیرمستقیم مطالعه شده ولی در مورد تأثیر برهم‌کنش آن با گیاه روی شکارگرها اطلاعاتی در دست نیست.در این پژوهش با استفاده از گیاه لوبیای آلوده به کنهTetranychus urticae و تیمار آن با قارچ T. harzianumTr6، برخی ویژگی‌های رفتاری کنه شکارگرPhytoseiulus persimilisمانند میزان شکارگری، تخمگذاری، استقرار و پاسخ‌های بویایی ارزیابی شدند. استفاده از پچ‌های جفتی تیمارشده با قارچ و شاهد نشان داد برهم‌کنش گیاه با تریکودرما موجب افزایش شکارگری P. persimilis میشود. در آزمون تخمگذاری با استفاده از گیاهان گلدانی و مسدود کردن ساقه گیاه با چسب، بین میزان تخمگذاری شکارگر در گیاهان تیمارشده با قارچ و شاهد تفاوت معنی‌داری نبود. در آزمون میزان استقرار با اتصال پچ تیمار و شاهد با استفاده از پل طلقی، دفعات استقرار شکارگر روی پچ‌های گیاه تیمارشده با قارچ به‌طور معنی‌داری بیشتر از شاهد بود. آزمون‌های بوسنجی با سه حالت صفر، سه و شش ساعت گرسنگی و دوحالت از طول دوره آلودگی با کنه تارتن و زمان بحرانی پنج دقیقه برای شکارگر طراحی شد. در هیچ‌یک از آزمون‌های بوسنجی برهم‌کنش قارچ با گیاه، موجب افزایش میزان جلب شکارگر نشد. افزایش معنیدار دفعات استقرار و میزان شکارگری P. persimilis روی پچ‌های تیمارشده با قارچ، از افزایش کمی یا کیفی مواد فرار بویایی در برهم‌کنش قارچ با گیاه میزبان آلوده به کنه تارتن ناشی میشود که البته با توجه به نتایج آزمون بویایی سنجی و همین‌طور عدم افزایش میزان تخمگذاری، بررسی‌های بیشتر در این زمینه ضروری می‌نماید.
رسول اکبرپور؛ کیوان بهبودی
چکیده
پوسیدگی معمولی ریشه و طوقه گندم با عامل Bipolaris sorokiniana از مهمترین بیماری‌های گندم در جهان است. در این مطالعه 60 جدایه استرپتومایسس از ریزوسفر گندم جداسازی و به روش کشت متقابل در شرایط آزمایشگاه غربال شدند. جدایههای UTS22، UTS3 و UTS4 با 6/46، 6/45 و 42 درصد بیشترین میزان ممانعت را از رشد میسلیوم بیمارگر نشان دادند. اغلب جدایههای مورد بررسی به ...
بیشتر
پوسیدگی معمولی ریشه و طوقه گندم با عامل Bipolaris sorokiniana از مهمترین بیماری‌های گندم در جهان است. در این مطالعه 60 جدایه استرپتومایسس از ریزوسفر گندم جداسازی و به روش کشت متقابل در شرایط آزمایشگاه غربال شدند. جدایههای UTS22، UTS3 و UTS4 با 6/46، 6/45 و 42 درصد بیشترین میزان ممانعت را از رشد میسلیوم بیمارگر نشان دادند. اغلب جدایههای مورد بررسی به فعالیتهای فیزیولوژیکی و آنزیمی نظیر کلنیزاسیون، تثبیت نیتروژن، حلالیت فسفات، آنزیم پروتئاز و کیتیناز نتیجه مثبت نشان دادند. به ترتیب جدایههای UTS3، UTS18 و UTS4 با 96/67، 3/61 و 63/54 درصد بیشترین میزان ممانعت را با تولید متابولیتهای فرار از رشد میسلیوم بیمارگر نشان دادند. بررسی‌های گلخانه‌ای در قالب طرح کامل تصادفی با استفاده از روش پوششدار کردن بذر گندم با غلظت CFU/ml 108 سوسپانسیون جدایههای برتر انجام شد. بر اساس نتایج، جدایه UTS22 با 6/55 درصد بیشترین میزان کنترل بیماری را نشان داد و همچنین باعث افزایش معنیدار شاخصهای رشد گندم در مقایسه با تیمار شاهد سالم شد. با توجه به نتایج شناسایی مولکولی بر اساس توالی 16S rDNA، جدایه UTS22 متعلق به گونه Streptomyces fulvissimus بوده و به عنوان جدایه برتر در کنترل بیولوژیک B . sorokiniana معرفی میشود.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
محمد جواد زاهد؛ کیوان بهبودی؛ ساناز عینی؛ احمد علی پوربابایی
چکیده
ااکتینوباکتری ها به واسطه داشتن ویژگی‌های آنتاگونیستی بسیار در برابر طیف گستردهای از بیمارگرهای گیاهی به ویژه قارچها، به عنوان عوامل بالقوه کنترل بیولوژیک توجهات زیادی را به خود معطوف کردهاند. Sclerotinia Sclerotiorum (Lib.) De Bary عامل پوسیدگی سفید ساقه خیار که دارای سه خصوصیت عمده چون دامنه میزبانی وسیع، توان بیماریزایی بالا و دوام ...
بیشتر
ااکتینوباکتری ها به واسطه داشتن ویژگی‌های آنتاگونیستی بسیار در برابر طیف گستردهای از بیمارگرهای گیاهی به ویژه قارچها، به عنوان عوامل بالقوه کنترل بیولوژیک توجهات زیادی را به خود معطوف کردهاند. Sclerotinia Sclerotiorum (Lib.) De Bary عامل پوسیدگی سفید ساقه خیار که دارای سه خصوصیت عمده چون دامنه میزبانی وسیع، توان بیماریزایی بالا و دوام طولانی اسکلروتها در شرایط نامناسب محیطی می‌باشد یکی از مخربترین بیمارگرهای گیاهی در جهان است. با توجه به خسارت شدید و دشواریهای کنترل توسط روشهای شیمیایی، روشهای جایگزینی مانند کنترل بیولوژک توسط گونههای اکتینوباکتربرای این بیمارگر مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این پژوهش اثر آنتاگونیستی 109 جدایه اکتینوباکتر در برابر قارچ پوسیدگی سفید خیار بررسی گردید و سه جدایه UTS13، UTS19 و UTS49 با بیشترین میزان ممانعت از رشد پرگنه قارچ بیمارگر درون تشتکهای پتری برای بررسی‌های بیشتر انتخاب شدند. خصوصیات فیزیولوژیکی جدایههای برتر حاکی تولید آنزیم‌های پروتئازی و کیتینازی بود. جدایه UTS13 به عنوان جدایه برتر در آزمون‌های گلخانه‌ای مورد شناسایی قرار گرفت و با توجه به توالی rDNA 16S مورد بررسی قرار گرفت و به عنوان Streptomyces albidoflavus شناسایی گردید. نتایج نشان داد که جدایه S. albidoflavus UTS 13 باعث کاهش علائم بیماری به میزان 50 درصد در شرایط گلخانه‌ای و افزایش صفات رشدی گیاه در مقایسه با تیمار شاهد سالم شد. پژوهش حاضر سعی بر معرفی باکتری S. albidoflavus UTS 13 به عنوان یک عامل بیوکنترل موثر به همراه طیف وسیعی از فعالیتهای آنتاگونیستی در برابر قارچ بیمارگر S. sclerotiorum را داشته است.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
محمد جواد زاهد؛ کیوان بهبودی
چکیده
پوسیدگی ریشه و طوقه گوجه‌فرنگی با عامل Fusarium oxysporum f.sp. radicis-lycopersici (FORL) یکی از بیماری‌های مهم خاکزاد گوجه‌فرنگی بهحساب میآید. در این پژوهش 740 جدایه اکتینوباکتری از مزارع گوجه‌فرنگی مناطق مختلف استانهای فارس و البرز جمعآوری گردید. آزمون‌های آنزیمی انجام گرفته حاکی از تولید آنزیم پروتئاز و توانایی تولید سیدروفور ...
بیشتر
پوسیدگی ریشه و طوقه گوجه‌فرنگی با عامل Fusarium oxysporum f.sp. radicis-lycopersici (FORL) یکی از بیماری‌های مهم خاکزاد گوجه‌فرنگی بهحساب میآید. در این پژوهش 740 جدایه اکتینوباکتری از مزارع گوجه‌فرنگی مناطق مختلف استانهای فارس و البرز جمعآوری گردید. آزمون‌های آنزیمی انجام گرفته حاکی از تولید آنزیم پروتئاز و توانایی تولید سیدروفور در تمامی جدایهها بود. محیط کشت فیلتر شده جدایه UTS49 بهعنوان جدایه برتر با جمعیت 108 × 3 به میزان 94 درصد از جوانهزنی اسپور قارچ بیمارگر جلوگیری کرد. بیشترین میزان تشکیل بیوفیلم باکتریایی مربوط به جدایههای UTS385، UTS10 و UTS49 بود. در بررسی‌های گلخانهایجدایه UTS49 موجب کاهش علائم بیماری به میزان 75 درصد شد. بررسی جمعیت جدایه UTS49 در ریزوسفر خیار و گوجه‌فرنگی، بیانگر توان این جدایهدر کلنیزاسیون قوی و پایدار است. بر اساس آزمون‌های فوق جدایه UTS49بهعنوان بهترین جدایه در کنترل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقه گوجه‌فرنگی مشخص شد. با توجه به آزمون‌های بیوشیمیایی و توالی rDNA 16s، این جدایه Streptomyces carpaticusشناسایی و معرفی گردید.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
عادله سبحانی پور؛ کیوان بهبودی؛ اسماعیل محمودی
چکیده
سیستم حدنصاب احساس (Quorum sensing) یک سیستم ارتباطی است که به باکتریها اجازه میدهد تا تراکم جمعیتشان را از طریق تولید و ردیابی مولکولهای پیامرسان بسنجند. در باکتریهای گرم منفی این مولکولها شامل ان-اسیلهموسرینلاکتونها (AHLs) است که توسط پروتئینهای سازنده (LuxI) ساخته میشود و سپس به بیرون از سلول ترشح شده و به پروتئینهای ...
بیشتر
سیستم حدنصاب احساس (Quorum sensing) یک سیستم ارتباطی است که به باکتریها اجازه میدهد تا تراکم جمعیتشان را از طریق تولید و ردیابی مولکولهای پیامرسان بسنجند. در باکتریهای گرم منفی این مولکولها شامل ان-اسیلهموسرینلاکتونها (AHLs) است که توسط پروتئینهای سازنده (LuxI) ساخته میشود و سپس به بیرون از سلول ترشح شده و به پروتئینهای گیرنده (LuxR) در باکتریهای مجاور متصل میشوند و رونویسی از ژنهای هدف را کم یا زیاد میکنند. تأثیر 66 ریزوباکتری تجزیهکننده AHL بر تغییر فعالیت و کارایی LuxI/LuxR و یا بازداری از سنتز AHL با استفاده از سیستم انتشار در آگار و Chromobacterium violaceum CV026 بهعنوان گزارشگر مورد ارزیابی قرار گرفت. جدایه Pectobacterium atrosepticum SRI1043 نیز بهعنوان مولد AHL استفاده شد. برای بررسی توانایی بازدارندگی از فعالیت LuxI، جدایه مولد AHL در نزدیکی باکتریهای خاموشکننده و باکتری گزارشگر دورتر از آن قرار گرفت. برای بررسی بازداری از فعالیت LuxR، جای استرینهای مولد AHL و گزارشگر عوض شد. هر دو خاصیت ممانعت از فعالیت LuxI و LuxR در 21 جدایه مشاهده شد. این جدایهها بر اساس تستهای بیوشیمیایی و بررسی توالی 16srDNA در جنسهای Bacillus، Brevundimonas، Citrobacter، Bordetella، Acinetobacter، Stenotrophomonas، Pseudomonas و Escherchia قرار گرفتند. برای بررسی دخالت در تنظیم ژنی وابسته به AHL در P. atrosepticum، باکتریهای آنتاگونیست با فاصله کمی از بیمارگر کشت شد و کاهش تولید آنزیم پروتئاز با مشاهده کاهش هاله شفاف اطراف این بیمارگر روی محیط کشت شیر خشک بدون چربی-آگار (SMA) مشخص شد. پنج جدایه تا حد زیادی تولید پروتئاز را کاهش دادند.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
عادله سبحانی پور؛ کیوان بهبودی؛ اسماعیل محمودی؛ محسن فرزانه
چکیده
باکتری Pectobacterium carotovorum یکی از مهمترین باکتریهای بیماریزای سیبزمینی در دنیا است. بیان تعدادی از ژنهایی که در تولید فاکتورهای بیماریزایی در این باکتری دخیل هستند با سیستم حدنصاب احساس تنظیم میشود. در P. carotovorum مولکولهای سیگنال دخیل در این سیستم از نوع AHLs میباشند. در این تحقیق 1280 جدایه باکتری از ریزوسفر گیاهان مختلف ...
بیشتر
باکتری Pectobacterium carotovorum یکی از مهمترین باکتریهای بیماریزای سیبزمینی در دنیا است. بیان تعدادی از ژنهایی که در تولید فاکتورهای بیماریزایی در این باکتری دخیل هستند با سیستم حدنصاب احساس تنظیم میشود. در P. carotovorum مولکولهای سیگنال دخیل در این سیستم از نوع AHLs میباشند. در این تحقیق 1280 جدایه باکتری از ریزوسفر گیاهان مختلف میزبان این بیمارگر از مناطق مختلف ایران جدا شد. برای غربال آنها از جهت توان غیرفعالسازی AHLs از Chromobacterium violaceum CV026 و Escherchia coli pSB401 بهعنوان گزارشگر استفاده شد. 69 جدایه به میزان بسیار زیاد قادر به تجزیه AHL بودند. اندازه‌گیری میزان تجزیه AHL با روش HPLC نشان داد که در برخی جدایهها هیچ میزانی از C6-HSL ردیابی نشد و به‌طور کامل توسط آنتاگونیستها تجزیه شده بود. توانایی این جدایههای انتخابی از نظر کاهش لهیدگی غده سیبزمینی بررسی شد. 40 جدایه توانستند بیش از 50 درصد کاهش در لهیدگی غده ایجاد کنند. توانایی 16 جدایه برتر آنها برای کاهش پوسیدگی ساقه نیز آزمایش شد که جدایههای Bacillus toyoensis 2L، Escherchia coli 1M و Acinetobacter calcoaceticus 32P بیش از 70 درصد پوسیدگی ساقه را کاهش دادند. استرین‌ها با توالی‌یابی ناحیه 16srDNA شناسایی شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که مداخله در سیستم حدنصاب احساس باکتری P.carotovorum می‌تواند بهعنوان یک هدف خوب برای توسعه روش کنترل بیولوژیک این بیماری مطرح باشد.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
حدیث شهبازی؛ کیوان بهبودی؛ محمد جوان نیکخواه؛ مسعود احمدزاده
چکیده
توانایی کنترل بیولوژیکی سودومونادهای فلورسنت از رقابت بر سر فضا و مواد غذایی، آنتی‌بیوز و کلنیزاسیون ریزوسفر ناشی میشود. در این مطالعه، توانایی بیوکنترلی 39 سویةPseudomonas fluorescens در برابر قارچ Fusarium graminearum عامل بلایت خوشة گندم در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. بازدارندگی از رشد F. graminearum با استفاده از آزمون کشت متقابل، اثر ضد قارچی ...
بیشتر
توانایی کنترل بیولوژیکی سودومونادهای فلورسنت از رقابت بر سر فضا و مواد غذایی، آنتی‌بیوز و کلنیزاسیون ریزوسفر ناشی میشود. در این مطالعه، توانایی بیوکنترلی 39 سویةPseudomonas fluorescens در برابر قارچ Fusarium graminearum عامل بلایت خوشة گندم در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. بازدارندگی از رشد F. graminearum با استفاده از آزمون کشت متقابل، اثر ضد قارچی ترکیبات فرّار و غیرفرّار تولید‌شده توسط سویه‌ها ارزیابی شد. در تمام این آزمایش‌ها چهار سویة I P13، UTPf127، UTPf125 وUTPf105 در کنترل بیمارگر موفق‌تر بودند. در نتیجه، این سویه‌ها از نظر وجود ژنهای hcnAB و phlD و توانایی کلنیزاسیون اکتوریزوسفر گندم در شرایط گلخانه‌ای بررسی شدند. ژن hcnABدر تمام سویه‌ها ردیابی شد؛ در حالی که، ژن phlD در تمام باکتریها به جز P13 مشاهده شد. جمعیت باکتریها در اکتوریزوسفر گندم در سه دورة چهارده روزه توسط سری رقت روی محیط کشت KB+++ تعیین شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معنی‌داری میان سویه‌های مختلف در کلنیزاسیون اکتوریزوسفر در روزهای مختلف وجود دارد و با گذشت زمان جمعیت باکتریها در ریزوسفر کاهش می‌یابد. سویه‌های P13 وUTPf125 در روز 42ام قابل ردیابی نبودند، در حالی که، در روز 28ام جمعیت آنها بیش از 104×8/1 سلول در گرم وزن تر ریشه ردیابی شده بود. باکتری UTPf127 با جمعیت 104 × 1/1 سلول در گرم وزن تر ریشه در روز 42ام بیشترین میزان کلنیزاسیون و پایداری در ریزوسفر را نشان داد.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
وحید فلاح زاده ممقانی؛ مسعود احمدزاده؛ کیوان بهبودی
چکیده
الگوی‌های مولکولی مرتبط با میکروب (Microbe-associated molecular patterns-MAMPs) نقش کلیدی در فعال‌سازی پاسخ‌های ایمنی ذاتی (Innate immunity) در جانوران و به‌صورت مشابهی، بهعنوان انگیزنده‌های (Elicitors) پاسخ‌های دفاعی در گیاهان دارند. با وجود این، بررسی‌های زیادی دربارة اهمیت واقعی آنها در مقاومت گیاه نسبت به بیمارگرها وجود ندارد. در این تحقیق اثر مشتقات ...
بیشتر
الگوی‌های مولکولی مرتبط با میکروب (Microbe-associated molecular patterns-MAMPs) نقش کلیدی در فعال‌سازی پاسخ‌های ایمنی ذاتی (Innate immunity) در جانوران و به‌صورت مشابهی، بهعنوان انگیزنده‌های (Elicitors) پاسخ‌های دفاعی در گیاهان دارند. با وجود این، بررسی‌های زیادی دربارة اهمیت واقعی آنها در مقاومت گیاه نسبت به بیمارگرها وجود ندارد. در این تحقیق اثر مشتقات فاکتور نسخه‌برداری Ef-Tu و فلاژلین بهعنوان MAMPهای شناخته‌شده، در افزایش مقاومت گیاه آرابیدوپسیس نسبت به بیمارگرهای مهم قارچی و باکتریایی بررسی شد. پیش‌تیمار گیاهان Col-0 با هر دوMAMP به‌صورت معنی‌داری مقاومت گیاهان نسبت به قارچ‌های Botrytis cinerea و Alternaria brassicicola را افزایش داد. پیش‌تیمار برگ‌های Col-0 با هر دو MAMP، منحنی رشد باکتری Pseudomonas syringae pv. tomato (Pst DC3000) را به‌صورت معنی‌داری تحت تأثیر قرار داد و باعث کاهش سرعت رشد آن شد. علاوه بر این، جمعیت باکتری Xanthomonas axonopodis pv. citri (Xac306) که بهعنوان غیربیماریزا روی آرابیدوپسیس مطرح است، در برگ‌های گیاهان وحشی که با MAMPها تیمار نشده بودند، بدون تغییر باقی ماند و 48 ساعت بعد از تلقیح، نه کاهش و نه افزایش نشان داد. هر‌چند پیش‌تیمار برگ‌های این گیاه با elf18 به کاهش جمعیت باکتری منجر شد. نتایج این تحقیق نقش ایمنی ذاتی در افزایش مقاومت گیاه نسبت به بیمارگرها را نشان داد.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
ژیلا دلخواه؛ کیوان بهبودی
چکیده
جنس تریکودرما یکی از عوامل مهم بیوکنترلی در برخی بیماری‌های گیاهی است که با مکانیسم‌های مختلفی بیماری را کنترل می‌کند. این قارچ همانند دیگر عوامل کنترل بیولوژیک تحت تأثیر فاکتورهای محیطی قرار می‌گیرد که محیط کشت از جملة این فاکتورها است. این تحقیق با هدف ارزیابی تأثیر ترکیب ملاس چغندر قند، شربت ذرت، مخمر نان و عصارة مالت (Mol.C.B.M.) ...
بیشتر
جنس تریکودرما یکی از عوامل مهم بیوکنترلی در برخی بیماری‌های گیاهی است که با مکانیسم‌های مختلفی بیماری را کنترل می‌کند. این قارچ همانند دیگر عوامل کنترل بیولوژیک تحت تأثیر فاکتورهای محیطی قرار می‌گیرد که محیط کشت از جملة این فاکتورها است. این تحقیق با هدف ارزیابی تأثیر ترکیب ملاس چغندر قند، شربت ذرت، مخمر نان و عصارة مالت (Mol.C.B.M.) بهعنوان محیط کشت مایع، دانة گندم (W.s.) و سبوس گندم (W.b.)بهعنوان محیطهای کشت جامد بر توان اسپوردهی، کنترل مرگ گیاهچه ناشی از Phytophthora drechsleri و توسعة رشد گیاهچة خیار توسط Trichoderma harzianum Tr6 انجام شد. محیطهای کشت با 1 میلیلیتر سوسپانسیون اسپور آنتاگونیست با غلظت 108 اسپور تلقیح و سپس، در دمای 28 درجة سلسیوس و شدت نور فلورسنت 206 لوکس بهمدت 10روز نگهداری شدند. تیمار مربوط به محیط کشت Mol.C.B.M. بیشترین توان اسپورزایی با میزان 1010×83/1 اسپور در هر گرم وزن خشک زیستتودة آنتاگونیست و نیز بیشترین درصد کنترل بیماری (5/62 درصد)، افزایش ارتفاع، وزن تر و خشک اندمهای هوایی و ریشة گیاهچه را نشان داد؛ اما درصد بازدارندگی در شرایط آزمایشگاهی نسبت به محیطهای کشت جامد کمتر بود. بنابراین، میتوان گفت که محیط کشت مایع برای دستیابی به اهداف تحقیق، موفق عمل کرده است.
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
ساناز چگینی؛ کیوان بهبودی؛ محمد جوان نیکخواه؛ محسن فرزانه
چکیده
در این پژوهش، تأثیر جدایههایی از قارچ تریکودرما برای کاهش رشد قارچ Aspergillus flavus R5 و آفلاتوکسین ناشی از آن در شرایط آزمایشگاه در محیط کشت و مغز پسته مطالعه شد. غربالگری اولیه براساس تأثیر ترکیبات فرّار و غیرفرّار جدایهها روی رشد استرین A. flavus R5انجام شد. نتایج نشان داد که ترکیبات فرار 4 جدایة T1، T3، T4 وT17 به ترتیب با 66/60 درصد، 88/68 ...
بیشتر
در این پژوهش، تأثیر جدایههایی از قارچ تریکودرما برای کاهش رشد قارچ Aspergillus flavus R5 و آفلاتوکسین ناشی از آن در شرایط آزمایشگاه در محیط کشت و مغز پسته مطالعه شد. غربالگری اولیه براساس تأثیر ترکیبات فرّار و غیرفرّار جدایهها روی رشد استرین A. flavus R5انجام شد. نتایج نشان داد که ترکیبات فرار 4 جدایة T1، T3، T4 وT17 به ترتیب با 66/60 درصد، 88/68 درصد، 33/63 درصد و 59 درصد و ترکیبات غیرفرار جدایههای ذکر‌شده در غلظت 50 درصد به ترتیب با 50 درصد ، 82 درصد، 75 درصد و 58 درصد کاهش، بیشترین تأثیر را در جلوگیری از رشد میسلیومی A. flavus R5دارند. در حضور عصـارة برون‌سلولی این 4 جدایه، میزان آفلاتوکسین و رشد استرین A. flavus R5 در محیط مایع کاهش یافت و بیشترین میزان کاهش آفلاتوکسین مربوط به جدایههای T3و T4 به ترتیب با 76/89 درصد و 25/86 درصد بود. تأثیر عصارة این 4 جدایه در پاک‌سازی آفلاتوکسین اضافه‌شده به محیط کشت نشان داد که این جدایهها باعث کاهش معنیدار آفلاتوکسین شدند و جدایة T3 با 03/88 درصد کاهش آفلاتوکسین، بیشترین تأثیر را از خود نشان داد. بررسی کاربرد عصـارة برون سلولی جدایههای T1، T3، T4 و T17به ترتیب سبب 11/64 درصد، 40/84 درصد، 88/77 درصد و 44/51 درصد کاهش میزان آفلاتوکسین تولید‌شده در پسته شدند. جدایههای T1، T3، T4 و T17 به ترتیب متعلق به گونههای T. harzianum، T. longibrachiatum، T. harzianum و T. harzianum بودند.
