کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
الهام اکبری مقدم؛ روح الله صابری ریسه؛ پژمان خدایگان؛ حسین علایی
چکیده
در این مطالعه، اثر بیوکنترلی برخی سودومونادهای فلورسنت در برابر Pythium aphanidermatum عامل بیماریبوته‌میری خیاربررسیشد. در ابتدا، توانایی آنتاگونیستی سویه‌های باکتریایی علیه قارچ بیمارگر با استفاده از روش کشت متقابل ارزیابی شد. نتایج نشان داد که هالة بازدارندگی سویة T17-4 (5/7 میلی‌متر) بیشتر از سایر سویه‌ها بود. هفت سویه شامل سویة T17-4، CHA0، ...
بیشتر
در این مطالعه، اثر بیوکنترلی برخی سودومونادهای فلورسنت در برابر Pythium aphanidermatum عامل بیماریبوته‌میری خیاربررسیشد. در ابتدا، توانایی آنتاگونیستی سویه‌های باکتریایی علیه قارچ بیمارگر با استفاده از روش کشت متقابل ارزیابی شد. نتایج نشان داد که هالة بازدارندگی سویة T17-4 (5/7 میلی‌متر) بیشتر از سایر سویه‌ها بود. هفت سویه شامل سویة T17-4، CHA0، CHA89، VUPf52، VUPf506، VUPf760 و VUPf5 که بهترین اثر را روی کنترل چندین بیماری داشتهاند برای مرحلة گلخانه انتخاب شدند. همچنین، سویه‌های مذکور پارامترهای رشدی گیاه شامل ارتفاع و وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه را افزایش دادند. نتایج تغییرات دفاعی نشان داد که بیشترین میزان افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز و میزان فنل کل و پلیفنلاکسیداز، نه روز پس از مایهزنی قارچ عامل بیماری، مشاهده شدند و سپس، کاهش یافتند. میزان افزایش در فعالیت آنزیم پراکسیداز و میزان فنل کل و پلیفنلاکسیداز در تیمارهای حاوی باکتری و قارچ بهصورت توأم، در مقایسه با تیمار شاهد معنیدار بود.
