آزاده زاهدی گلپایگانی؛ پدیده وطن پرست؛ علیرضا صبوری؛ کیوان بهبودی؛ هلن محمدی
چکیده
قارچ‌های جنسTrichoderma ازجمله عوامل کنترل بیولوژیکی هستندکه تأثیر آنها در کنترل حشرات و کنه‌های آفت به‌طور مستقیم و غیرمستقیم مطالعه شده ولی در مورد تأثیر برهم‌کنش آن با گیاه روی شکارگرها اطلاعاتی در دست نیست.در این پژوهش با استفاده از گیاه لوبیای آلوده به کنهTetranychus urticae و تیمار آن با قارچ T. harzianumTr6، برخی ویژگی‌های رفتاری کنه شکارگرPhytoseiulus ...
بیشتر
قارچ‌های جنسTrichoderma ازجمله عوامل کنترل بیولوژیکی هستندکه تأثیر آنها در کنترل حشرات و کنه‌های آفت به‌طور مستقیم و غیرمستقیم مطالعه شده ولی در مورد تأثیر برهم‌کنش آن با گیاه روی شکارگرها اطلاعاتی در دست نیست.در این پژوهش با استفاده از گیاه لوبیای آلوده به کنهTetranychus urticae و تیمار آن با قارچ T. harzianumTr6، برخی ویژگی‌های رفتاری کنه شکارگرPhytoseiulus persimilisمانند میزان شکارگری، تخمگذاری، استقرار و پاسخ‌های بویایی ارزیابی شدند. استفاده از پچ‌های جفتی تیمارشده با قارچ و شاهد نشان داد برهم‌کنش گیاه با تریکودرما موجب افزایش شکارگری P. persimilis می‌شود. در آزمون تخمگذاری با استفاده از گیاهان گلدانی و مسدود کردن ساقه گیاه با چسب، بین میزان تخمگذاری شکارگر در گیاهان تیمارشده با قارچ و شاهد تفاوت معنی‌داری نبود. در آزمون میزان استقرار با اتصال پچ تیمار و شاهد با استفاده از پل طلقی، دفعات استقرار شکارگر روی پچ‌های گیاه تیمارشده با قارچ به‌طور معنی‌داری بیشتر از شاهد بود. آزمون‌های بوسنجی با سه حالت صفر، سه و شش ساعت گرسنگی و دوحالت از طول دوره آلودگی با کنه تارتن و زمان بحرانی پنج دقیقه برای شکارگر طراحی شد. در هیچ‌یک از آزمون‌های بوسنجی برهم‌کنش قارچ با گیاه، موجب افزایش میزان جلب شکارگر نشد. افزایش معنی‌دار دفعات استقرار و میزان شکارگری P. persimilis روی پچ‌های تیمارشده با قارچ، از افزایش کمی یا کیفی مواد فرار بویایی در برهم‌کنش قارچ با گیاه میزبان آلوده به کنه تارتن ناشی می‌شود که البته با توجه به نتایج آزمون بویایی سنجی و همین‌طور عدم افزایش میزان تخمگذاری، بررسی‌های بیشتر در این زمینه ضروری می‌نماید.
کنترل بیولوژیک آفات
آزاده زاهدی گلپایگانی؛ علیرضا صبوری؛ مریم کفیل؛ کارول کری
چکیده
خطر شکارگری بسته به گونه شکارگر و سایر عوامل برهم کنشی مانند حضور رقیب متغیر است.بنابراین، لازم است که افراد مورد حمله ، نسبت به ترکیب بندپایان موجود، پاسخ مناسبی از خود بروز دهند. در باغ های آلبالوی برغان (کرج، ایران)، کنه (Zetzellia mali (Ewing از خانواده Phytoseiidae به عنوان یکی از گونه های شکارگری محسوب می شود که از افراد جوان کنه Amphitetranychus viennensis ...
بیشتر
خطر شکارگری بسته به گونه شکارگر و سایر عوامل برهم کنشی مانند حضور رقیب متغیر است.بنابراین، لازم است که افراد مورد حمله ، نسبت به ترکیب بندپایان موجود، پاسخ مناسبی از خود بروز دهند. در باغ های آلبالوی برغان (کرج، ایران)، کنه (Zetzellia mali (Ewing از خانواده Phytoseiidae به عنوان یکی از گونه های شکارگری محسوب می شود که از افراد جوان کنه Amphitetranychus viennensis (Zacher) از خانواده Tetranychidae تغذیه می کند. بعلاوه، تریپس Scolothrips longicornis از خانواده Thripidae به عنوان شکارگر درون رسته افراد جوان Z. mali شناخته شده است. در این پژوهش پاسخ رفتاری کنه شکارگر تخمگذار، در برابر حضور شکارگر درون رسته و در قالب مهاجرت عمودی در همان گیاه میزبان بررسی شده است. نتایج نشان داد Z. mali در صورت درک شرایط نامطلوب و پرخطر قادر است ازطریق مهاجرت عمودی واکنش نشان دهد: هنگامی که کنه شکارگر در برابر مواد فرار ناشی از هم گونه ای ها قرار گرفت، به طور قابل توجهی منطقه استقرار خود را ترک کرد. (P<0.01). مواد فرار بویایی مرتبط با وجود همزمان A. viennensis و کنه های شکارگر، موجب بروز مهاجرت عمودی معنی داری به سمت بالا گردید (P<0.01). درحالی که حضور شکار به تنهایی، منجر به بروز هیچ حرکتی به سمت بالا یا پایین نشد (P>0.05). دریافت مواد فرار بویایی مرتبط به تریپس منجر به هیچ جهت گیری معنی داری از جانب کنه شکارگر نشد، این درحالی است که حضور هم زمان تریپس و کنه A. viennensis به حرکت معنی دار کنه شکارگر به شمت بالای گیاه انجامید (P<0.05).
