هادی گلزاری؛ محمد سالاری؛ ابراهیم صداقتی خروی؛ فرهاد رجالی
دوره 1، شماره 2 ، بهمن 1391، ، صفحه 121-129
چکیده
مطالعات گلخانهای نشان داد در نشاهای گوجهفرنگی که دو هفته قبل از آلودگی با نماتود با دو گونه میکوریز mosseae G.و G. intraradices مایهزنی شده بودند، کاهش رشد ناشی از نماتود بهمیزان قابل توجهی جبران شد. لازم به ذکر است که درصد کلنیزهشدن ریشهها با دو گونه مذکور بهترتیب 3/66 و 2/62 درصد بود و این تحقیق بر اساس طرح آماری کاملاً تصادفی ...
بیشتر
مطالعات گلخانهای نشان داد در نشاهای گوجهفرنگی که دو هفته قبل از آلودگی با نماتود با دو گونه میکوریز mosseae G.و G. intraradices مایهزنی شده بودند، کاهش رشد ناشی از نماتود بهمیزان قابل توجهی جبران شد. لازم به ذکر است که درصد کلنیزهشدن ریشهها با دو گونه مذکور بهترتیب 3/66 و 2/62 درصد بود و این تحقیق بر اساس طرح آماری کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار تنظیم شد. وزن خشک شاخه و ریشه نشاهای مایهزنی شده با mosseae G. نسبت به تیمار نماتود تنها بهترتیب 44% و 45% بیشتر بود (05/0P≤). وزن خشک شاخه و ریشه نشاهای مایهزنی شده با G. intraradicesبهترتیب 40% و 37% بیشتر بود. تعداد گره، قطر گره و میزان نفوذ نماتود به ریشههای مایهزنی شده با mosseae G.نسبت به تیمار نماتود تنها بهترتیب 55% و 47% و 55% کاهش یافت (05/0P≤). تعداد گره، قطر گره و میزان نفوذ نماتود به ریشههای مایهزنی شده با G. intraradices بهترتیب 47% و 41% و 51% کاهش یافت. در گیاهان تیمار شده با G1M و G2M شاخص گال نسبت به شاهد آلوده 1 واحد کاهش یافت (05/0P≤). جمعیت نماتود در خاک گلدانهای تیمار شده با هر یک از دو گونه میکوریز به کمتر از نصف شاهد آلوده به نماتود تنها کاهش یافت (05/0P≤).