اثرات قارچ میکوریز ( Glomus mosseae و(G. intraradices بر نماتود ریشه¬گرهی (Meloidogyne javanica) روی گوجه¬فرنگی

شناسنامه علمی شماره

نویسندگان

1 دانشجوی سابق کارشناسی ارشد بیماری¬شناسی گیاهی

2 دانشیاران گروه گیاه¬پزشکی، دانشگاه زابل

3 استادیار گروه گیاه¬پزشکی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان

4 استادیار موسسه تحقیقات خاک و آب، تهران

چکیده

مطالعات گلخانه­ای نشان داد در نشا­های گوجه­فرنگی که دو هفته قبل از آلودگی با نماتود با دو گونه میکوریز mosseae G.و G. intraradices مایه­زنی شده بودند، کاهش رشد ناشی از نماتود به­میزان قابل توجهی جبران شد. لازم به ذکر است که درصد کلنیزه­شدن ریشه­ها با دو گونه مذکور به­ترتیب 3/66 و 2/62 درصد بود و این تحقیق بر اساس طرح آماری کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار تنظیم شد. وزن خشک شاخه و ریشه­ نشا­های مایه­زنی شده با mosseae G. نسبت به تیمار نماتود تنها به­ترتیب 44% و 45% بیشتر بود (05/0P≤). وزن خشک شاخه و ریشه نشا­های مایه­زنی شده با  G. intraradicesبه­ترتیب 40% و 37% بیشتر بود. تعداد گره، قطر گره و میزان نفوذ نماتود به ریشه­های مایه­زنی شده با mosseae G.نسبت به تیمار نماتود تنها به­ترتیب 55% و 47% و 55% کاهش یافت (05/0P≤). تعداد گره، قطر گره و میزان نفوذ نماتود به ریشه­های مایه­زنی شده با G. intraradices به­ترتیب 47% و 41% و 51% کاهش یافت. در گیاهان تیمار شده با G1M و G2M شاخص گال نسبت به شاهد آلوده 1 واحد کاهش یافت (05/0P≤). جمعیت نماتود در خاک گلدان­های تیمار شده با هر یک از دو ­گونه میکوریز به کمتر از نصف شاهد آلوده به نماتود تنها کاهش یافت (05/0P≤). 

کلیدواژه‌ها