کنترل بیولوژیک آفات
ساناز امامی؛ سید علی صفوی؛ یوبرت قوستا
چکیده
شته مومی کلم یکی از آفات مهم گیاهان تیره کلم میباشد که با تغذیه مستقیم از شیره گیاهی و انتقال ویروسهای گیاهی خسارت میزند. روش رایج در کنترل آفت مذکور استفاده از حشرهکشهای شیمیایی است. اما آثار سوء استفاده از آنها موجب افزایش توجه به استفاده از ترکیبات و عوامل سازگار با محیط شده است. لذا در این تحقیق قدرت بیمارگری جدایههای ...
بیشتر
شته مومی کلم یکی از آفات مهم گیاهان تیره کلم میباشد که با تغذیه مستقیم از شیره گیاهی و انتقال ویروسهای گیاهی خسارت میزند. روش رایج در کنترل آفت مذکور استفاده از حشرهکشهای شیمیایی است. اما آثار سوء استفاده از آنها موجب افزایش توجه به استفاده از ترکیبات و عوامل سازگار با محیط شده است. لذا در این تحقیق قدرت بیمارگری جدایههای DEMI001 و V245 از قارچ Metarhizium anisopliae (Metch.) Sorokin روی حشرات کامل شته مومی کلم در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. حشرات کامل آفت با غلظتهای 103 تا 107 کنیدی بر میلیلیتر تیمار شدند. همچنین فراسنجه‌های جدول زیستی باروری در شتههایی که با غلظت LC30 (105×1/2 کنیدی بر میلیلیتر) جدایه DEMI001 تیمار شدند، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از حساسیت حشرات کامل شته مومی کلم به دو جدایه قارچی مورد استفاده بود. مقادیر LC50 برای جدایههای DEMI001 و V245 به ترتیب برابر با 105×5/1 و 106×3/2 کنیدی بر میلیلیتر بود. کمترین زمان لازم برای مرگ 50 درصد افراد جمعیت مربوط به جدایه DEMI001 در غلظت 107 کنیدی بر میلیلیتر، 67/6 روز محاسبه شد. همچنین، نتایج این تحقیق نشان داد که غلظت زیرکشندگی 30 درصد از جدایه DEMI001 قارچ M. anisopliae اثر معنیداری در کاهش قدرت تولیدمثل شته داشت. مقادیر rm و λ در تیمار با جدایه DEMI001 به ترتیب برابر 28/0 ماده/ماده/روز و 32/1 ماده/روز بود. نتایج به‌دست آمده نشان میدهد که قارچ M. anisopliae میتواند به عنوان عامل مؤثر در کنترل شته مومی کلم استفاده شود.
