کنترل بیولوژیک آفات
سید علی اصغر فتحی
چکیده
کرم ساقهخوار اروپایی ذرت، Ostrinia nubilalis (Hübner)آفت مهم ذرت در ایران است. در این تحقیق تأثیر تککشتی ذرت و سه نظام کشت نواری شامل سه، شش و نه ردیف ذرت در تناوب با سه ردیف شبدر در تنوع گونهای دشمنان طبیعی O. nubilalis، نسبت تراکم شکارگرها به شکار و درصد تخمها و لاروهای پارازیتهشده آفت در مزارع آزمایشی واقع در منطقه اردبیل در ...
بیشتر
کرم ساقهخوار اروپایی ذرت، Ostrinia nubilalis (Hübner)آفت مهم ذرت در ایران است. در این تحقیق تأثیر تککشتی ذرت و سه نظام کشت نواری شامل سه، شش و نه ردیف ذرت در تناوب با سه ردیف شبدر در تنوع گونهای دشمنان طبیعی O. nubilalis، نسبت تراکم شکارگرها به شکار و درصد تخمها و لاروهای پارازیتهشده آفت در مزارع آزمایشی واقع در منطقه اردبیل در سالهای 1393 و 1394 مطالعه شد. در این تحقیق، هشت گونه شکارگر، پنج گونه پارازیتویید لارو و یک گونه پارازیتویید تخم جمعآوری و شناسایی شدند که در بین آنها Orius niger (Wolff)، Lydella thompsoni Herting، Bracon hebetor Say و Trichogramma brassicae Bezdenko درصد فراوانی نسبی بالایی را در نظامهای کشت مورد مطالعه داشتند. شاخص تنوع شانون (H) در هر سه تیمار کشت نواری ذرت و شبدر بهطور معنیداری بیشتر از تککشتی ذرت بود. مقدار شاخص شباهت تنوع گونهای موریسیتا- هورن (CMH) بین نظام تککشتی ذرت با هر یک از تیمارهای کشت نواری (893/0 ≤ CMH) کمتر از مقدار این شاخص بین سه تیمار کشت نواری ذرت و شبدر (977/0 ≤ CMH) بود. در هر دو سال، نسبت تراکم شکارگرها به شکار و درصد تخمها و لاروهای پارازیتهشده O. nubilalis در هر سه تیمار کشت ردیفی ذرت و شبدر بهطور معنیداری بیشتر از تککشتی ذرت بود. اجرای نظامهای کشت مذکور در مزارع ذرت گام مهمی در مدیریت O. nubilalis میباشد.
کنترل بیولوژیک آفات
سید علی اصغر فتحی؛ مهدی حسن پور؛ علی گلی زاده
چکیده
سن شکارگر Orius niger Wolff شکارگر مهم تریپس پیاز، Thrips tabaci Lindeman، در مزارع سیبزمینی منطقة اردبیل است. در این تحقیق میزان جلبشوندگی، میزان تغذیه از شکار، جثة بدن و برخی ویژگیهای چرخة زیستی سن شکارگر O. niger بر هفت ژنوتیپ سیبزمینی (شامل Savalan، Agria، Morene، Kondor، Diamant، PI397082-2 و PI397097-2) آلوده به تریپس پیاز تحت شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. در آزمایشهای ...
بیشتر
سن شکارگر Orius niger Wolff شکارگر مهم تریپس پیاز، Thrips tabaci Lindeman، در مزارع سیبزمینی منطقة اردبیل است. در این تحقیق میزان جلبشوندگی، میزان تغذیه از شکار، جثة بدن و برخی ویژگیهای چرخة زیستی سن شکارگر O. niger بر هفت ژنوتیپ سیبزمینی (شامل Savalan، Agria، Morene، Kondor، Diamant، PI397082-2 و PI397097-2) آلوده به تریپس پیاز تحت شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. در آزمایشهای ترجیح میزبانی پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت از رهاسازی، مادههای سن شکارگر در بین ژنوتیپهای مورد مطالعه روی برگهای رقم Savalan آلوده به تریپس پیاز بیشتر جلب شدند. در آزمایشهای کارایی شکارگر، تعداد تریپس خوردهشده توسط پورة سن شکارگر روی رقم Savalan بهطور معنیداری بیشتر از سایر ژنوتیپهای مورد مطالعه بود. همچنین، مادههای شکارگر رشدیافته روی برگهای رقم Savalan آلوده به تریپس پیاز وزن بدن بیشتر و جثة بزرگتری را در بین هفت ژنوتیپ سیبزمینی مورد مطالعه داشتند. طول دورة پورگی سن شکارگر روی برگهای رقم Savalan آلوده به تریپس بهطور معنیداری کوتاهتر از ژنوتیپهای Kondor، Diamant و PI397097-2 بود. همچنین، درصد بقای پورههای سن شکارگر روی برگهای رقم Savalan آلوده به تریپس بهطور معنیداری بیشتر از ژنوتیپهای Kondor، Diamant، PI397082-2 و PI397097-2 بود. بنابراین، میتوان نتیجهگیری کرد که ترجیح و کارایی سن شکارگر O. niger روی رقم Savalan در بین هفت ژنوتیپ سیبزمینی مورد مطالعه، بیشتر است.