کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
مهسا خسروی؛ محمد عبدالهی؛ مهدی صدروی
چکیده
تأثیر دو قارچ Metarhizium anisopliae وTrichoderma harzianum بر نماتد ریشه گرهی Meloidogyne javanica، در شرایط آزمایشگاهی و گلخانهای مطالعه و بررسی شد. در بررسیهای آزمایشگاهی، با استفاده از آزمونهای فرار و کشت متقابل مشخص شد که این دو قارچ اثر آنتاگونیستی بر یکدیگر ندارند. به منظور تعیین اثر این دو قارچ بر نماتد ریشه گرهی در شرایط آزمایشگاهی، آزمایشی با ...
بیشتر
تأثیر دو قارچ Metarhizium anisopliae وTrichoderma harzianum بر نماتد ریشه گرهی Meloidogyne javanica، در شرایط آزمایشگاهی و گلخانهای مطالعه و بررسی شد. در بررسیهای آزمایشگاهی، با استفاده از آزمونهای فرار و کشت متقابل مشخص شد که این دو قارچ اثر آنتاگونیستی بر یکدیگر ندارند. به منظور تعیین اثر این دو قارچ بر نماتد ریشه گرهی در شرایط آزمایشگاهی، آزمایشی با 8 تیمار در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام شد. در این آزمایش تمام تیمارها بر مرگ و میر لارو سن دوم و تفریخ تخم این نماتد اثر داشتند. بیشترین مرگ و میر در لاروهای تیمارشده با عصارة کشتT. harzianum و بیشترین بازدارندگی از تفریخ تخم در تیمار عصارة M. anisopliae مشاهده شد. استفادة تلفیقی از عصارة کشت و سوسپانسیون قارچها تفاوت معنیداری نسبت به استفادة هریک از قارچها بهطور جداگانه ایجاد نکرد. در بررسیهای گلخانهای، آزمایشی بهصورت طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار در 4 تکرار انجام شد. در این آزمایش قارچT. harzianum سبب افزایش رشد گیاه در مقایسه با شاهد سالم و گیاه مایهزنیشده با نماتد شد، هرچندM. anisopliae در مقایسه با گیاه مایهزنیشده با نماتد سبب بهبود فاکتورهای رشدی گیاه شد، در مقایسه با شاهد افزایش معنیداری نشان نداد. بررسی فاکتورهای تولید مثلی نماتد در گلخانه نشان داد که هر دو قارچ سبب کاهش معنیداری در صفات تولید مثلی نماتد از جمله تعداد گال شدند. قارچM. anisopliae در مقایسه باT. harzianum تأثیر بیشتری بر شاخصهای تولید مثلی نماتد گذاشت. تلفیق دو قارچ در آزمایشهای گلخانهای، تفاوت معنیداری در مقایسه با کاربرد جداگانة هریک از قارچها نشان نداد
کنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهی
کیومرث میره کی؛ محمد عبدالهی؛ فرزانه طلایی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر دو قارچ Glomus mosseae وTrichoderma virens بر نماتد Meloidogyne javanica، عامل ریشهگرهی گوجهفرنگی، آزمایشی بهصورت کاملاً تصادفی با هفت تیمار در چهار تکرار در شرایط گلخانهای انجام شد. T. virens از مزارع گندم استان فارس جداسازی و روی محیط کشت PDA تکثیر شد و زادمایه اولیه G. mosseae از گروه باغبانی دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان تهیه شد و ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر دو قارچ Glomus mosseae وTrichoderma virens بر نماتد Meloidogyne javanica، عامل ریشهگرهی گوجهفرنگی، آزمایشی بهصورت کاملاً تصادفی با هفت تیمار در چهار تکرار در شرایط گلخانهای انجام شد. T. virens از مزارع گندم استان فارس جداسازی و روی محیط کشت PDA تکثیر شد و زادمایه اولیه G. mosseae از گروه باغبانی دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان تهیه شد و برای تکثیر و بهدستآوردن جمعیت مورد نظر از هاگهای خالص، از کشت گلدانی استفاده شد. اثر هر دو قارچ در تیمارهای مختلفی بهصورت مجزا و مخلوط با یکدیگر بررسی شد. نتایج این آزمایشها نشان داد که مخلوط این دو قارچ باعث کاهش تمامی فاکتورهای مرتبط با نماتد شد، بهطوری که تعداد گال ریشه از 28/7 گال در هر گرم ریشه به 72/0، تعداد توده تخم از 76/2 توده در هر گرم ریشه به 39/0، تعداد لارو سن دوم از 5/3553 لارو در هر گلدان به 25/2471 و در نهایت، فاکتور تولیدمثل نماتد از 13/2 به 48/1 کاهش یافت. در مورد شاخصهای رشدی گیاه نیز تیمار مخلوط دو قارچ نسبت به تیمار شاهد بدون مایهزنی به نماتد اختلاف معنیدار آماری ندارد. از بین تیمارهای دیگر، کاربرد G. mosseae باعث کنترل نماتد و افزایش میزان رشد رویشی گوجهفرنگی، حتی در مقایسه با تیمار شاهد شد.